Kategoria: Zaburzenia i zachowania
BEZPOŚREDNIE NASTĘPSTWO
Bezpośrednim następstwem takich przeżyć są najczęściej objawy lęku, wyrażające się bezsennością, koszmarami nocnymi i dolegliwościami fizycznymi, a u połowy ofiar stwierdza się poważne pourazowe zaburzenia stresowe (PTSD), takie jak ponowne przeżywanie traumy, retrospektywne przebłyski (flashback) czy wspomnienia błyskowe oraz unikanie
INNY MECHANIZM OBRONNY
Innym mechanizmem obronnym używanym przez niektóre dzieci jest dyso- cjacja. Dziecko ucieka w „inny świat”, w którym nie doświadcza cierpienia. Zdarzają się okresy amnezji, sny na jawie oraz zapadanie w stan przypominający trans, co może czasem prowadzić do rozwinięcia w
TOWARZYSZĄCE PROBLEMY
Problemom tym towarzyszą często trudności w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami (Sgroi, 1982) i skłonność do reagowania nadmierną agresją (Friedrich i in., 1986).Około 16% dzieci przyznaje się do odczuwania podniecenia w czasie nadużyć (Monck i in., 1993). Konflikt pomiędzy tymi odczuciami
BOLESNE WYDARZENIA
Wszelkie bolesne i traumatyczne wydarzenia mogą wywoływać krańcowo różne formy reakcji: poszukiwanie kolejnych takich doświadczeń lub usilne ich unikanie. Podobnie dzieje się w przypadku nadużyć seksualnych, kiedy dziecko zamiast prezentować zwiększoną ilość zachowań seksualnych unika kojarzących się z nimi sytuacji
WZORZEC REAGOWANIA NA KRZYWDĘ
Jak już wspomnieliśmy wcześniej, wiek dziecka ma istotny wpływ na wzorzec reagowania na krzywdę. Małe dzieci mają ograniczoną świadomość tego, czy to one same spowodowały nadużycia i skłonne są uznać je za normalny element interakcji z dorosłymi. Co więcej, wiara
POZOSTAŁE CZYNNIKI
Na pozostałe czynniki wyznaczające wzorce reagowania (tj. wiek i poziom rozwoju dziecka oraz rodzaj nadużycia) nie można niestety wpływać. Dzieci wykorzystywane seksualnie są zazwyczaj spostrzegane w szkole jako niespokojne, nieuważne i nieprzystosowane. Nie są łubiane przez rówieśników i częściej niż
METODY INTERWENCJI
Słuchając wyznań dotyczących jakiejkolwiek formy nadużyć, zachowuj się spokojnie i okaż swą akceptację. Reaguj tonem świadczącym o poparciu, powtarzając ostatnie zdanie lub prosząc dziecko, aby kontynuowało opis wypadków. Otrzymane informacje należy przekazać specjalistom, unikaj zatem przyr zeczeń co do zachowania
POCZUCIE KONTROLI I OPANOWANIE
Poczucie kontroli i opanowanie ujawniane przez rodziców podnoszą poczucie bezpieczeństwa dziecka, bez którego nie jest ono w stanie pozbyć się mechanizmów obronnych i w pełni zdać sobie sprawę z uczuć i przekonań związanych z doświadczonymi krzywdami. Przebieg procesu sądowego musi
ZACHOWANIE SPOKOJU
Jeżeli zachowuje spokój i dystans, pomimo jednoznacznych dowodów wykorzystywania seksualnego, oznacza to, że próbuje poradzić sobie z traumatycznymi przeżyciami poprzez dysocjację i wyparcie (patrz wyżej). Zdarza się tak najczęściej w przypadku wielokrotnych nadużyć, do któ- iych dochodziło przez dłuższy czas.
W TOKU LECZENIA
Równolegle odbywa się praca ze sprawcą nadużyć oraz resztą rodziny, w celu ustalenia źródeł nadużyć i znalezienia sposobu zapobieżenia podobnym sytuacjom w przyszłości.W toku leczenia nie wolno tracić z oczu kwestii cierpienia rodziców, ponieważ sukces terapii zależy w dużej mierze
PRZEPROWADZONE BADANIA
Badania przeprowadzone wśród osób dorosłych wskazują, że doświadczenie nadużyć seksualnych w dzieciństwie może wywoływać poważne zaburzenia psychiczne w dorosłym życiu. Najwięcej obaw budzi ryzyko, że wykorzystywane dzieci staną się w dorosłym życiu sprawcami nadużyć, stąd znaczna część wysiłków terapeutycznych zmierza
RADZENIE SOBIE Z ROZSTANIEM RODZICÓW
Rozwód i separacja rzadko występują w izolacji, zazwyczaj stanowią konsekwencję długotrwałego konfliktu w związku małżeńskim. Wallerstein i Blakeslee (1989) opisują trzy etapy separacji:Faza ostra – budząca wiele emocji, charakteryzująca się silnym konfliktem pomiędzy rodzicami, w wyniku którego jedno lub dwoje
ZMIANY WIELKOŚCI DOCHODÓW
Separacji rodziców towarzyszą często zmiany wysokości dochodów, a czasem także zmiana miejsca zamieszkania i szkoły. Jak wynika z opisanych powyżej faz, zmianie ulega także emocjonalny stosunek pomiędzy rodzicami, co może prowadzić do choroby psychicznej. Wraz z załamaniem się dotychczasowego systemu
W PODOBNEJ SYTUACJI
W podobnej sytuacji dziecko jest pod działaniem dużego stresu. Nie dość, że nie chce ono martwić rodzica, który się nim opiekuje, to jeszcze jakakolwiek sugestia, że lubi drugiego z rodziców jest odbierana jako dowód braku lojalności. Nie może też po
Loading ...
